سنگ آذرین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سنگ آذَرین، (به انگلیسی: Igneous rock) در زمین‌شناسی به سنگهای حاصل از انجماد مواد مذاب می‌گویند. سنگهای آذرین به دو بخش سنگهای آذرین درونی و سنگهای آذرین بیرونی تقسیم می‌شوند. سنگهای آذرین بیرونی حاصل فرایند آتشفشانی و بیرون ریختن مواد مذاب از دهانهٔ آتشفشان است اما سنگهای آذرین درونی حاصل فرایند ماندن مواد مذاب در آشیانه و سرد شدن آهستهٔ آن است. از انواع سنگهای آذرین درونی گرانیت و از سنگهای آذرین بیرونی بازالت از همه معروف‌تر هستند. تقسیم‌بندی سنگهای شای
